Hier is mijn laatste project, dat ik in juli heb afgerond en waarover ik het al had in mijn vorige artikel over het gebruik van kunstmatige intelligentie in de modelbouw. Ik presenteer jullie graag het resultaat en een korte beschrijving van het proces.
De montage
Zoals gebruikelijk beginnen we met het in elkaar zetten van de cockpit en het integreren ervan in de romp. De romp bestaat uit twee delen, een linker- en een rechterhelft. De montage van de cockpit bevat enkele kleine onderdelen, maar alles gaat echt heel gemakkelijk in elkaar. Omdat ik niet over de door Eduard aanbevolen kleuren beschikte en voornamelijk Vallejo-verf gebruik, koos ik voor referentie 70.894 “Cam Verde Oliva” als hoofdtoon voor het interieur van het vliegtuig, met een beetje “Medium Sea Grey” 70.870 erbij. Ik bouwde het model zonder detailset, dus ik voegde geen foto-ets of andere verbeteringen toe. Alleen een licht dry brush op de bedieningspanele.
Zodra de cockpit klaar is, kan deze in een romphelft worden geplaatst en kan de romp worden gesloten. In tegenstelling tot sommige kits, waar het dashboard, de stoel en de rugleuning in een romphelft moeten worden geplaatst, wordt de cockpit hier goed vastgehouden tussen twee zijpanelen. De montage vereist alleen het lijmen van de zijwanden in de romp. Alles is precies op maat en past perfect.
Ook het kruisvormig monteren van de romp en vleugels verloopt soepel. De aansluiting van de karman-lijn geeft geen problemen, ik hoefde geen vulmiddel te gebruiken om gaten te dichten.
Om de montage van de romp te voltooien, hoeft u alleen nog maar de stabilisator, kleppen en vleugeltippen te monteren.
Tip: Op dit moment heb ik de mitrailleurs, antennes en andere kwetsbare onderdelen nog niet gemonteerd. Deze delen breken namelijk gemakkelijk af tijdens het veelvuldig hanteren dat nodig is voor het schilderen en afwerken.
Het schilderen
Na een laatste controle van het oppervlak en hier en daar een licht schuurwerkje, zijn we klaar om te gaan schilderen. Ik begin met een grijze primer, ook van Vallejo. Ik schilder ook de landingsgestelbakken met een donkergrijze laag.
Vervolgens komt de langste, maar misschien wel meest bevredigende fase: het schilderen van de romp met een driekleurig camouflage. Voor de onderkant gebruikte ik een mediumgrijs FS36270 acryl van Italeri (ref. 4746AP). Voor de bovenkant hadden Spitfires uit die tijd een camouflage van RAF Ocean Grey en RAF Dark Green. Gelukkig had ik al een fles Italeri 4726AP “Flat Dark Green” die perfect voldeed. Voor de Ocean Grey moest ik met behulp van AI een mengsel vinden met de kleuren die ik had. Ik gebruikte een mengsel van drie tinten: Blue Grey Pale 70.905 met een beetje azuurblauw en zwart.
Voor de invasiestrepen besloot ik ze te schilderen in plaats van decals te gebruiken.
Tot slot bracht ik een zelfgemaakte wash aan om de structuurlijnen van het vliegtuig te benadrukken, een beetje pastelpoeder om de uitlaten vuil te maken en ten slotte een matte vernis om alles te fixeren.
Conclusie
Deze Eduard Spitfire Mk IXc Late op schaal 1:72 was echt een genot om te bouwen. De kit is zeer gemakkelijk in elkaar te zetten, de handleiding is duidelijk en de decals zijn van goede kwaliteit. Ik raad hem ten zeerste aan aan alle modelbouwers, zowel beginners als gevorderden, die geïnteresseerd zijn in de iconische vliegtuigen uit de Tweede Wereldoorlog.
Veel bouwplezier en tot snel voor nieuwe modelbouwavonturen!